Kiedy obojętność do małej ojczyzny zamienia się w obojetność do bliskich. I odwrotnie.

Społeczność lokalna odgrywa kluczową rolę w pielęgnowaniu tradycji poprzez organizowanie wydarzeń, warsztatów i festiwali, które przekazują wiedzę i wartości przyszłym pokoleniom, budując tym samym tożsamość kulturową i wzmacniając poczucie przynależności. Włączenie osób z różnych grup wiekowych i społecznych w te działania tworzy silniejsze więzi międzyludzkie i zapewnia trwałość tradycji w nowoczesnym społeczeństwie. Tradycja lokalnej społeczności odnosi się do grupy ludzi, którzy wchodzą ze sobą w interakcje i mieszkają w tym samym miejscu . Słowo to jest często używane w odniesieniu do grupy zorganizowanej wokół wspólnych wartości i charakteryzującej się spójnością społeczną.Cechy te mogą odnosić się również do zaangażowanych jednostek. Współpraca w środowisku wiejskim na rzecz wspólnoty to historycznie zakorzeniony zwyczaj wzajemnej pomocy przy pracach polowych, obróbce surowców i działaniach budowlanych, realizowany nieodpłatnie w zamian za poczęstunek i świadczenie usług w przyszłości. Współcześnie przybiera formę partnerstw lokalnych, stowarzyszeń, inicjatyw skupionych na rozwoju obszarów wiejskich, tworząc przestrzeń do wspólnego rozwiązywania problemów i realizacji celów, co prowadzi do wzmocnienia społeczności i poprawy jakości życia.Brak współpracy między dwoma sołectwami, które nie mają osobowości prawnej, jest problemem, który mieszkańcy i władze gminy powinni rozwiązać, inicjując dialog, wskazując na negatywne konsekwencje i analizując wspólne interesy. Działania naprawcze mogą obejmować organizację wspólnych zebrań wiejskich, wspólne projekty, mediację lub zaangażowanie rady gminy do rozwiązania problemu.