Postać pierona a właściwie jego nieuchwytna osobowość znana jest od niepamiętnych czasów. Pieron jest typowym tworem śląskiej kultury. Określenie to odnosi się do nieuchwytnej postaci która jest bez ciała, o charakterze przypisywanym jedynie zjawiskom reprezentowanym przez duchy i zjawy. Jego nieuchwytność spowodowana jest możliwościami przystosowania się do kazdej sytuacji. Czym są Pierony, jak wyglądają, gdzie można je spotkać ?
Na te i wiele innych pytan postaramy się opowiedzieć cytując podpowiedzi naszych czytelników.
I ty dołącz do tworców tej postaci !!!!!
Oto interpretacja według Prof. Uś dr hab. Zbigniewa Kadłubka
Pieron łod Peruna
A tyn ślonski „pieron” pochodzi od słowiańskigo boga Peruna. Był on podobny do greckigo Zeusa i islandzkigo Thorra (krolowoł we czwortki – skuli tego nazwy Thursday i Donnerstag). Ciepoł pieronami po niebie, blyskoł i nerwowoł sie jak boła burza. Ponoć jego cera, gryfno Kaliniona prziszła na świat na Ślonsku w Kalinowie. Boła opiekunkom lasow, łonkow i ksiynżycowej pory. Tak gołdajom niewtorzy.
Pieron z nieba
Downo tymu na Ślonsku jak sie gołdało: „Idź do pierona”, to sie komuś rychtych źle winszowało, wysyłało sie go do diobła – czynste nimieckie „geh zum Teufel”. Dioboł – tak mi sie zdo – był fest kojarzony niy yno z pieronym, blyskaniym, łogniym, siarkom, świycyniym, ale tyż ze takym niszczyniym. Dioboł mioł postać pierona. Beztoż sie do dzisiej gołdo „pierony ł
ogniste” o tych, co majom wiyncyj śmiałości od inkszych i żodnego sie niy lynkajom. Ludzie woleli godać „pieron” niż „dioboł”, bo diobła boli sie bardzij niż jasnych pieronow ślatujoncych z nieba na ziymia.
Pieron ze Ślonska
Miasto Bieruń (Berun) możno mo nazwa od branio, ale wolołbych, żeby ta nazwa pochodziła od Peruna. Bo skond miołby pochodzić Perun, jak niy ze Ślonska, kaj ludzie znali sie na ogniu i inkszych żywiołach? Kaj ludzie zawsze umieli paczeć w niebo i czimać sie fest ziymi?
Prof. Uś dr hab. Zbigniew Kadłubek – rezkiruje Katedrom Literatury Porównawczyj. Je filologiym klasycznym, eseistom i tłumaczym. Pisze tyż po naszymu, dejmy na to „Listy z Rzymu” abo „Promytyojs przibity”.