Do pewnych i udokumentowanych odkryć średniowiecznych w Rozmierzy należy zaliczyć godzisko położone w północno-zachodniej części wioski, w niedalekiej odległości od polnej drogi prowadzącej do Grodziska. Kształt tego terenu w rzucie poziomym przypomina wzdłużony owal. Wprawdzie brak śladów wałów jak też fosy, jednakże należy przypuszcza że takowa istniała zassilana z pobliskiej rzeczki. Areał obiektu określony jest na ponad 300 metrów kwadratowych. Składa sie on z grodu pochodzacego z XIII wieku który został zbudowany na wczesniejszej osadzie szacowanej na wiek III I IV naszej ery. Niewykluczone że w wartswach dolnych znajduja się o wiele starsze ślady zasiedlenia. Mowa tu jest o wczesniejszej osadzie kultury łżyckiej.
Rozmierka swoje korzenie bierze zapewne z okresu wczesnego średniowiecza a może z okresu o wiele wczesniejszego. W pobliżu starego centrum wsi, w kierunku zachodnim, około 1 km oddalonym miejscu, które jest widoczne dla oczu wytrawnego badacza miejsce po starym siedlisku, prawdopodobnie grodzisku.. Okresla się je na okres wieku XIII. Isnieje potrzeba przeprowadzenia szczegółowzch badań wspomnianego stanowiska. Poza tym na okolicznych polach odnajdowano niezidentyfikowane resztki gliniannych artefaktów. Niepotwierdzone znalezisko kamiennej siekierki z eopoki kamienia, liczace 5000 lat czeka na wyjaśnienie.
Pochodzenie nazwy miejscowości Rozmierz zasadza się w głównej mierze na interpretacji słowa Lozymyrza którą odnajdujemy w starych dokumentach książąt opolskich. Według niektórych badaczy po raz pierwszy pojawia się pod datą 1256, według innych pod datą 1299 roku.
Nazwa Lozmera która po raz pierwszy pojawiła się w dokumentach księcia strzeleckiego Alberta pod datą 1365, ze wzgledu na formę zapisu niejednokrotnie mylona była ze znajdującą się w niedalekiej bliskości wsią Rozmierka.
Co tak naprawdę oznacza słowa Lozymyrza. Prawdopodobnie nazwa ta jest pochodzenia słowiańskiego, polskiego lub czeskiego. Według interpretacji tego słowa można wnioskować że była to nazwa odmiejscowa. Oznacza wierzbowe zarośla a właściwie gałązkę wierzby, witkę , zwaną łoziną. Istnieje przypuszczenie że taka witka , ruta mogła być stosowana jako miara długości. Tak więc nazwa ta, dwuczłonowe słowo Lozy – mierz może oznaczać łozinę, miarę długości.
1. krzew z rodziny wierzbowatych; wierzba szara;
2. wierzbowe zarośla; łozina;
3. długa gałązka, zwłaszcza wierzbowa, witka, wić; łozina
1256 (1299) Lozymyrza
1365 Lozmiera
1375 Losmiera
1447 Lozmira
1450 Lozmer
1453 Lomirze
1513 Lomerzie
1526 Lomierz
1527 Rosmiers Gross
1679 Villa Magno Rosmiers
1687 Maior Rosmiers
1745 Gross Rosmiers
1861 Rosmirz
1883 Rosmierz
1936 Angerbach O S
1945 Rozmierz
Jedna z legend przedstawia historia powstania tych dwu miejscowości w wyniku podziału majątku kasztelana strzeleckiego, którego dwie córki wyszły za mąż za lokalnych rycerzy. Jedna z nich miał mieć na imię Rosmirza druga Rosmirka. Osady te były w pierwszej kolejności rodzajem folwarków nazwanych imieniami latorosli, na terenie których zabudowane były zamkniętymi wałami, miejsca gospodarcze, obok wież obronnych. Według odkryć średniowiecznych artefaktów dokonanych w latach międzywojennych, jednym z takich grodków jest stanowisko archeologiczne na wschód od wsi Rozmierka. Drugi gródek znajduje się w północno zachodniej część wsi Rozmierz. Czy jest coś z prawdy w tej legendzie, trudno dzisiaj z pewnością przesądzić, jednak coś jest na rzeczy skoro miejsca te datowane są na okres wczesnego średniowiecza.