Pragniemy zaprezentowac panstwu historie powstania i istnienia cmentarzy oraz miejsc pochowku na terenie ziemi strzeleckiej.
Cmentarze są obiektami szczególnymi dla każdego człowieka. Są miejscem ostatniej drogi naszych bliskich na tym padole, ale również miejscem zadumy nad marnością naszego doczesnego życia. Są także przestrzenią dla wspomnień o tych którzy odeszli. Jednym z elementów przypominających o ich miejscu pochówku jest grób oraz pomnik nagrobny. Coraz częściej na murach okalających nasze cmentarze pojawiają się tablice upamiętniające zmarłych członków lokalnej społeczności. Są to nierzadko tablice nagrobne z grobów które zostały zlikwidowane po 25 latach istnienia, ponieważ zabrakło najbliższej rodziny która może zatroszczyć się o ich zabezpieczenie. Spotykane na murach kościołów tablice pamiątkowe poświęcone przede wszystkim duszpasterzom, fundatorom i dobroczyńcom kościelnym, nierzadko rozszerzane są o pamiątki nagrobne zwykłych mieszkańców. Poniższe dwa przykłady ukazują trend jaki ma miejsce w XXI wieku.
Tablca pamiątkowa rodziny Waclawczyk z Szymiszow umieszczona w cichym miejscu na murze okalającym cmentarz przykościelny, kościoła pod wezwaniem św. Szymona i Judy Tadeusza.
Ufundowana w 1999 roku, umiejscowiona na murze cmentarnym w 2018 roku na prośbe rodziny, a zlecenie zrealizowala firma kamieniarska Jontza Granit z Rożniątowa. Autorem płaskorzeźb jest Alice Waclawczyk z Frankfurtu am Main.
Istotną część owych tablic pamiątkowych są tablice upamiętniajace osoby zasłużone dla lokalnej społeczności o określonym statucie społecznym.
Przykładem może być Johanes Nucius Nübler przeor klasztoru Cystersów w Jemielnicy. Historyczna postać, która dała się poznać jako kompozytor końca okresu baroku i renesansu, mistrz polyphony *urodzony w 1556 w Gorlitz (Zgorzelec) a zmarły 15 marca 1620 w Himmelwitz (Jemielnicy).
Polyphony * oznacza różne rodzaje polifonii w muzyce. Słowo polifonia pojawia się najpierw w tym sensie około 1300 roku, ale rzadko jest używane aż do XVIII wieku. W języku niemieckim często wyróżnia się polifonię muzyczną jako zjawisko bardziej ogólne i polifonię jako technikę kompozytorską w muzyce europejskiej, podczas gdy angielski używa terminu „polifonia” dla obu, to jest w sensie bardziej ogólnym.
Nekropolia szymiszowska w obecnym ksztalcie istnieje oficjalnie ponad 412 lat.
Początkiem tamtejszego miejsce pochówku jest roku 1606, kiedy to oficjalnie wybudowano murowany kosciół protestancki. Jednakże istnieją przesłanki że już przed tym okresem istniał tam mały drewnianny kościółek jako kaplica zamkowa. Nie należy również wykluczyć faktu istnieja tam cmentarza, tym bardziej ze na terenie Szymiszowa odkryto pradawne cmentarzysko ze wcześniejszych epok. Ponieważ teren obecnego Szymiszowa zamieszkiwany był już w czasach ery brązu jest pewnym że miejsce to zdobyło statut ważnego skupiska ludzkiego. Jako dobra rycerskie miejscowość Szymiszow odnotowano już w XII wieku. Isnieją dwie krypty gdzie pochowano rodzinę i krewnych ówczesnych właścicieli Szymiszowa i patronów fundacji kościelnej.